De beelden van Mies Baars zijn veelal opgebouwd uit- of geconcentreerd rondom bestaande voorwerpen. Tot het arsenaal aan inzetbare voorwerpen kunnen inmiddels sigarenkistjes, kapstokhaken, boekenrekjes, kledingstukken, ordners, boeken en paraplu's gerekend worden. De oorspronkelijke objecten blijven in de uiteindelijke beelden herkenbaar, maar zijn niet langer functioneel. Het scheiden van object en functie is geen doel op zich, maar onderdeel van een werkwijze; een herschikking waarmee schaalverschillen worden vereffend en bestaande rangorde wordt doorbroken. Als een zichzelf in de staart bijtende slang, voert het beeld vaak terug naar de oorsprong van het object. Een jas van dierenvacht is omgevormd tot de kop van een kalf. Het onttakelde skelet van een paraplu ontspruit. In Parklust komen de dingen zichzelf tegen op het grensvlak van realiteit en verbeelding. De titel van de tentoonstelling is in dit licht op te vatten als reële plaatsaanduiding én als hunkering naar elders. Lust in park.

      x